کرکره ­ی این زیرپله ­ی محقرموقت البته مقدر را تا نیمه بالا زده­ ام و بسم الله / فعلاً دولا دولا میروم و میایم مگر خدا به کمرم بزند و راست بایستم ان شاءالله / شب به شب همه دخل را روی پیش­خوان می­ریزم و حراج! شاید زکات به خلق الله / که ایها الناس! نان شب­ من، مـِن حیث لا تعلمون می­رسد نه از ایدیکم، که فوقهم : ید الله / همه را صدقه می­دهم دفع هزاران بلا و نذر می­کنم جهت شفای ما و شما و آنها! / باشد که خوب شویم، خوب ِخوب / آمین.