همه سرما و صفا و سفید برف یک طرف؛ ایستاده از پشت پنجره­ ی بلند بخارگرفته تماشای برقِ قطره­ های برف­-آب زیر آفتابِ پس از برف که می­ چکند یکی ­یکی به ­نوبت از هر سقف و شیروانی و لبه ­­ای روی زمین انگار ابتدای باران باشد یا انتهاش هم یک طرف.