واللّیل - 3 / مرداد
قسم به شب آنگاه که آرام گیرد* قسم به شب آنگاه که من با ياد تو آرام میگیرم. آنگاه که از سیاهِ شب دلم روشن میشود و از سکوتش به فریاد میرسم. قسم به شب آنگاه که ماه نگاهم میکند وستاره ها توی گوش هم از زمين میگویند. قسم به شب آنگاه که من با تمام دلم تو را میخواهم. قسم به شب آنگاه که آسمان برای شنیدن حرفهایم به زمین میرسد و زمان از حرکت می ایستد. قسم به شب وقتی از فرط شوق برایم چون لحظه ای کوتاه میگذرد. قسم به شب، اما نه هر شبی. قسم فقط به شب هایی که مرا از خودم میرانی و من خود را به تو میرسانم. قسم به شب آنگاه که آرام آرام صدایم میزنی. قسم به شب آنگاه که بوی سحر مشامم را تلخ میآزارد. آنگاه که تمام میشود و تمام میشوم... صبح میشود. الیس الصبح بقریب؟ ...