ویرگول

9 مهر

شده یک حرفی نه که گیر کرده باشد، بی که مزاحم نفس کشیدن و حتی خندیدنت باشد بنشیند توی گلوت و نه با آبی پایین برود نه به آهی گفته شود؟ شده یک بغض ایستاده باشد صاف جلوی این همه خودداری هات؟ شده سیل اشک پشت پلک هات خیمه زد باشد که کی بی اختیار تمام تو را برملا کند؟ شده دستهات بلرزد از هول و دلت از ترس؟ دلت از تو، از یک جایی پشت میله های افقی زندان سینه ات لرزیده تا به حال؟ .. یک حرفهایی آفریده شده اند انگار که گفته شوند. که فریاد زده شوند حتی. درست وسط یکی از همین شبهایی که ماه ندارد

Labels: مستانه

[ 00:20 ] [ ]